‘Aandacht voor psyche van Barrett-patiënten’

Gesubsidieerd onderzoek
€ 26.119,62

In de meeste ziekenhuizen doen vooral medisch specialisten onderzoek. Maar de tijden veranderen. Mirjam van der Ende, verpleegkundig specialist MDL, startte vijf jaar geleden met haar onderzoek naar de kwaliteit van leven van Barrett-patiënten. Barrett is een aandoening die de kans op slokdarmkanker vergroot. Wat doet dat met een mens? Ze hoopt volgend jaar te promoveren.

“Specialisten kijken vooral naar het medische aspect. Het zou goed zijn als ze zich meer bewust zijn van de psychische gevolgen van bijvoorbeeld de diagnose Barrett slokdarm. En daar kunnen wij als verpleegkundigen een enorm gat vullen. Wij kijken veel meer naar de mens achter de patiënt. Het leven van de patiënt aangenamer maken, dat zit in ons DNA”, aldus Mirjam.

Patiënten perspectief

Barrett is een aandoening waarbij het slokdarmslijmvlies verandert ten gevolge van chronisch reflux. Ongeveer één op de tien mensen met refluxklachten ontwikkelt daadwerkelijk een Barrett-slokdarm. Deze patiëntengroep heeft een vergrote kans op slokdarmkanker. “Ik ben mijn onderzoek gestart omdat ik vond dat er te weinig aandacht was voor de psychische last waaronder Barrett-patiënten leven. Ik wilde beter begrijpen hoe patiënten omgaan met de diagnose. En wat blijkt; deze patiënten ontwikkelen sneller psychologische klachten zoals depressie, angst en stress. De constante angst om slokdarmkanker te krijgen…, dat doet wat met een mens. Nu we dit weten, neem ik dat praktisch mee in de spreekkamer”, legt Mirjam uit, “het is belangrijk hier laagdrempelig aandacht voor te hebben.”

Computer kijkt mee

De behandel- en onderzoekstechnieken voor Barrett-patiënten verbeteren continu. We krijgen een steeds beter beeld van de slokdarm. “Die uitleg kan geruststellend werken voor patiënten. We zijn zelfs zo ver dat een computer onregelmatigheden in de slokdarm kan detecteren. Maar dat roept weer de vraag op: wat vindt een patiënt er van dat een computer meekijkt? Hebben ze hier vertrouwen in?”, aldus Mirjam, “hier is nog te weinig aandacht voor.”

Catharina Onderzoeksfonds

Mirjam kreeg voor haar onderzoek geld van het Catharina Onderzoeksfonds. “Met dit geld heb ik een collega aan kunnen nemen die samen met mij data verzamelt en vragenlijsten verwerkt. Daar ben ik ontzettend blij mee, want anders had ik mijn onderzoek naast mijn drukke werkzaamheden als verpleegkundig specialist niet kunnen doen”, vertelt ze.